Vaak kom je artikels en posts tegen, coaches, healers en therapeuten. Of je hoort het wel eens op 1 of andere meditatie cursus of op de yoga les. “Practice Gratitude - Beoefen Dankbaarheid”
Je krijgt dan 1 of andere meditatie mee om dit te te doen, of er wordt gevraagd een dagboek bij te houden om op het einde van de dag stil te staan bij waar je dankbaar voor bent. Of mss nog een andere oefening.
Ik heb het allemaal geprobeerd, maar op de 1 of andere manier werkte dit niet voor mij. Ten eerste wist ik al helemaal niet hoe het voelde om dankbaar te zijn, hoe moest ik dan verbinding kunnen maken met een emotie dat ik niet kende, of beter gezegd me niet herinnerde hoe dankbaarheid voelt.
Ten 2e voelde het ook onnatuurlijk. Je kan wel zeggen dat je dankbaar bent en geloven dat je dankbaar bent, maar het gevoel was er niet. Het was meer vanuit een staat van doen ipv dat het natuurlijk in je op komt om ergens dankbaar voor te zijn.
Ik herinner me nog op een gegeven moment tijdens een cuppingsessie dat er een deur openvloog in mijn hartcentrum en dat ik zoveel dankbaarheid voelde op dat moment. Dankbaarheid van verlichting, dankbaarheid van los te laten, dankbaarheid naar de persoon die de cuppingsessie gaf. Wat een mooi gevoel om dat zo plots en op een natuurlijke manier te mogen ervaren. Vanuit een plek voorbij de mind.
Sinds dien heb ik af en toe momenten dat dankbaarheid natuurlijk in mij naar boven komt en dat ik dan van daaruit actie onderneem mijn dankbaarheid te uiten of er bij stil te staan. Gewoon omdat het natuurlijk in mij op komt op dat moment.
Dit gebeurt ook niet elke dag of elke week. Maar hoeft dat eigenlijk wel? ☺️😉
Bij de Qero Sjamanen gebruiken ze de Despacho om hun dankbaarheid te uiten aan Pachamama, de Natuur, de Spirits, het Universum.
Een Despacho is een kleurrijk geschenk dat wordt gemaakt met verschillende elementen dat je kan kan vinden uit de natuur, in je keuken, in de winkel. Ze gebruiken bloemen, bladeren, zaden, noten, zoetigheden, wierrook, ….. Elementen die natuurlijk kunnen vergaan aangezien de Despacho aan de natuur wordt gegeven. Het wordt verbrand, begraven in de aarde of het wordt aan het water gegeven.
De dag van vandaag staan we eigenlijk veel te weinig stil bij wat Moeder Aarde ons allemaal geeft. We zijn het zo gewent om alles te hebben, alles te krijgen, dat dankbaarheid niet echt meer tot onze cultuur behoort.
Maar wanneer we de Weg van de Inca’s beginnen te lopen, de weg van het Hart, de weg van Voelen, zal je hart beginnen helen en zal dankbaarheid automatisch opnieuw beginnen stromen. Niet omdat je het vanuit je hoofd doet of vanuit een gevoel van verplichting of schuld, maar vanuit een natuurlijke stroom dat uit je hart komt.
Daarom is heling ook belangrijk de dag van vandaag. Niet alleen voor onszelf, maar ook om onze relatie te herstellen met Moeder Aarde en de Natuur.
Om opnieuw in Ayni te leven, in evenwicht en balans met alles en iedereen om ons heen.
Liefs,
Kevin 🌈